Een zin: het is de plek waar institutionele grootmachten in het donker enorme activa verhandelen —— geen orderboek, geen openbare noteringen, pas na de transactie vertellen ze wat er gebeurd is, retailbeleggers zien het helemaal niet.

Waar komt dit ding vandaan?

Sinds de jaren 80 van de 20e eeuw vonden Wall Street-instellingen het plaatsen van grote orders op openbare beurzen te opvallend (een order hangen veroorzaakt direct een daling of stijging), dus bouwden ze gewoon een black box.

Tegenwoordig verloopt 10-15% van de wereldwijde aandelenmarkttransacties via dark pools, en de cryptomarkt begint het ook langzaam te doen.

Waarom zijn dark pools zo aantrekkelijk? Drie harde voordelen

  • Geen marktverstoring

    Wil je 100.000 BTC verkopen? Zodra je een openbare order plaatst, opereren haaien wereldwijd meteen in de tegenovergestelde richting en klemmen ze je tot je huilt.

    In een dark pool zoek je stiekem een tegenpartij, en pas na afronding zeg je extern "er is een transactie geweest".

  • Vriendelijkere prijzen

    De transactieprijs is meestal het gemiddelde of mediaan van koper en verkoper, met veel minder slippage dan op de openbare markt.

    Kopers kopen goedkoper, verkopers verkopen duurder, win-win (tenminste aan de oppervlakte)

  • Godsgeschenk voor grote orders zonder slippage

    Prijs van tevoren afspreken, in één klap afronden, geen zorgen over het doorbreken van de orderboek.

    Vooral in de cryptomarkt met slechte liquiditeit is een dark pool een reddingsboei voor grote walvissen.

Maar dit ding is vol controverses, vier zwarte punten

  • Volledig niet-transparant

     

    Retailbeleggers weten nooit de echte vraag en aanbod, prijsontdekking is puur gokken.

     

    De meeste transacties zijn verborgen in black boxes, openbare prijzen zijn decoratief.

  • Gemakkelijk te manipuleren

    Instellingen die dark pools runnen zijn zowel scheidsrechter als speler, ze doen wat ze willen.

    High-frequency trading (HFT)-robots kunnen nog "pingen" om grote orders te detecteren, vooruit vluchten of je in de tegenovergestelde richting klemmen.

  • Gemiddelde transactiegrootte wordt kleiner

    Oorspronkelijk voor grote instellingen, nu komen retail en kleine orders er ook in, het nut wordt steeds nuttelozer.

  • Regulering is een hoofdpijn

    Na de financiële crisis van 2008 begonnen Europa en de VS te reguleren, maar het is losjes en slordig.

    Dark pool-transacties zijn te groot, de openbare markt wordt nep.

Hoe zien dark pools eruit in de cryptomarkt?

Traditionele dark pools zijn gecentraliseerde black boxes, crypto bouwt gedecentraliseerde versies:
 
  • Gebruik zero-knowledge proofs om eerlijke transacties te verifiëren (niemand ziet orders, maar kan bewijzen dat er geen valsspelen is)
  • Cross-chain atomic swaps (geen intermediair, direct on-chain ruilen)
  • Sommige DeFi-protocollen testen het al (bijv. bepaalde privacy trading pools)

Status in 2025:

Er zijn weinig instellingen in de cryptomarkt, liquiditeit is al slecht, dark pools worden niet veel gebruikt.

Maar met giganten zoals BlackRock en Fidelity die binnenkomen, zullen grote BTC/ETH-transacties steeds meer afhankelijk zijn van dark pools of vergelijkbare mechanismen.

Laatste zin met bloedtranen samenvatting

Dark pools zijn de "VIP black room" van de financiële markten:

Grote walvissen handelen daar stiekem, retailbeleggers kijken buiten naar K-lijnen en tasten in het duister.

Voor instellingen een godsgeschenk, voor de markt een kanker.

In de toekomst zal de cryptomarkt zeker meer gedecentraliseerde dark pools hebben,

Transparantie en eerlijkheid zullen iets beter zijn,

maar de essentie blijft:

Alleen mensen met geld en volume kunnen meespelen,

Retail?

Blijf maar op het oppervlak geklemd worden door walvissen.

Wil je lang overleven, ga dan niet head-on met walvissen in dark pools,

Leer de "nepbewegingen" op de openbare markt te zien,

De rest, laat aan de tijd over.